Kadına yönelik şiddet, yalnızca bireysel bir sorun değil; toplumun bütününü etkileyen, insan haklarını ihlal eden ciddi bir toplumsal yaradır. Fiziksel, psikolojik, ekonomik ya da dijinsel şiddet biçimlerinde karşımıza çıkan bu sorun, yüzyıllardır süregelen eşitsizliklerin, yanlış inanışların ve toplumsal kalıpların bir sonucudur. Ancak hiçbir gerekçe, hiçbir kültürel norm ya da hiçbir bireysel öfke, kadına yönelik şiddeti haklı gösteremez. Şiddet asla kabul edilemez.

Kadınların özgür ve güvenli bir yaşam sürmesi, her toplumun gelişmişlik göstergelerinden biridir. Şiddetin normalleştirildiği ya da görmezden gelindiği bir toplumda gerçek anlamda huzurdan ve adaletten bahsetmek mümkün değildir. Bu nedenle, kadına yönelik şiddetle mücadele sadece mağdurların değil; erkeklerin, kadınların, kurumların, devletin ve tüm toplumun ortak sorumluluğudur.

“Kadına şiddete hayır” demek, yalnızca bir slogan değildir. Bu, şiddeti uygulayanları cesaretlendiren sessizliği bozmak, tanık olduğumuz her durumda müdahale etmek, hukuki mekanizmaları desteklemek ve kadınların yanında durmak demektir. Şiddetin hiçbir biçimi masum değildir; küçük görülen davranışlar bile zamanla daha büyük zararlara dönüşebilir.

Her kadın güvenle yaşama hakkına sahiptir. Her kadın saygıyı hak eder. Değişim ise farkındalıkla, eğitimle ve cesaretle mümkün olur. Bugün attığımız her adım, geleceğin daha eşit, daha adil ve daha güvenli bir toplum olmasına katkı sağlar.

Unutmayalım: Kadına şiddet bir kader değildir. Sessizlik değil dayanışma, korku değil umut kazanacaktır.