Bireyin temel duygusal ihtiyaçlarının ihmal edilmesi veya yetersiz bir şekilde karşılanması durumunu tanımlar.
Duygusal ihmal genellikle çocukluk döneminde yaşanılan istismar sonucu ortaya çıkar. Duygusal ihmal, çocukluk döneminde çocuğun görülmeyen duyulmayan ve önemsiz hissettirilen durumlarda büyür. Çocukluk döneminde duygusal bilişsel ve sosyal gelişimi açısından kritik bir dönemdir.bir çocuğun temel fiziksel ve duygusal ihtiyaçları sürekli olarak karşılanmadığında yetişkinliğe kadar taşınabilmektedir. Bir çeşit çocukluk travmasıdır. Çocuklukta duygusal ihmaller : Sevgi, ilgi veya duygusal onay eksikliği. Stres, korku veya üzüntü anında rahatlılığın olmaması gibi. Bağlanma teorisine göre ,çocuk genellikle güvensiz veya düzensiz bağlanma stilleri geliştirir ve yaşam boyu devam eder.
Çocukluktaki duygusal ihmalin yetişkinlikte nasıl ortaya çıktığını nasıl anlarız.
1. Başkalarına bakma ihtiyacının artması: Başkalarına karşı aşırı şefkatli hale gelir. Hiç görmedikleri sevgi ve ilgiyi kazanacaklarını umarlar. Örneğin:" Yeterince verirsem,belki sonunda kendimi değerli hissederim." Bu kalıp özellikle romantik ilişkilerde bağımlı ilişkilere ve tükenmişliğe yol açabilir.
2. Gizli bakım arzuları: Bireylerin erken yaşta şartlanmaları nedeniyle ihtiyaçlarını ifade ederken utanç veya suçluluk duyabilirler. Bu iç çatışma genellikle yalnızlık, boşluk ve duygusal tükenmişlik duygularına yol açar.
3. İnsanları memnun etme ve mükemmeliyetçilik: ihmal görmüş yetişkinler, genellikle reddedilme veya onaylanmama korkusuyla insanları memnun etmeye çalışan kişiler haline gelirler. Bunlar, aşırı özür dilerler, çatışmadan ne pahasına olursa olsun kaçınırlar. Kendi değerlerini başkalarının görüşlerine dayandırırlar.
4. Ebeveynlikte aşırı telafi: aşırı korumacılık, "hayır "deme de zorluk, çocuklar için her şeyi yapmak. Bu durum çocuk da ,çocuğun bağımsızlığını engelleyebilir.
5. Duygusal düzensizlik: ihmal, duygusal zekanın gelişimini bozar. Yetişkinler olarak, duygularının belirlemek, öfke veya üzüntüyü yönetmek, stres faktörleri nedeniyle bunalmış hissetmek. Bu durum yetişkinlikte kaygı bozuklukları, depresyon ve duygusal uyuşukluğa neden olur.
6. Düşük özdeğer ve iç eleştirmen: duygusal ihtiyaçları karşılanmadığında, çocuklar sevgiye layık olmadıklarına dair içsel bir inanış geliştirdiler. Bu inanç, yetişkinlikte genellikle sert bir eleştiriye dönüşür ve kronik öz şüphe, mükemmeliyetçilik, olumsuz iç konuşmadır.

Duygusal ihmale maruz kalmış kişiler, depresyon ,endişe ,sınır kişilik bozukluğu ,bağlanma bozukluğu ,travma sonrası stres bozukluğu ,madde bağımlılığı bozukluğu geliştirebilirler.
Çocuklukla yaşanılan duygusal ihmalleri ortadan kaldırmak için öz farkındalığı geliştirmek, sağlıklı sınırları belirlemek, güvenli ilişkileri geliştirmek, içindeki çocuğu yeniden yetiştirmek, terapistlerden yardım almak.
Döngüyü kırmak gelişmemize yardımcı olacaktır.

Kendinizin en iyi versiyonu olmanız dileğimle....
Sağlıklı günler dilerim. ????✨✨